แฟนเราเป็นอะไร

แฟนเราเป็นอะไร

เมื่อวาน แฟนเราโดนเจ้านายเหวี่ยงมา แฟนเราคิดว่า เจ้านายอคติกับตัวเค้าเองไปแล้ว รู้สึกกดดัน มากกกก มันคงเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเค้า เค้าก็คิดว่าเราจะปกป้องเค้าได้ เค้าคิดว่าเราทำอะไรเพื่อเค้าได้ เค้าคงผิดหวังว่าเราทำไม่ได้ เราทำไม่ได้เพราะเรา ไม่ได้อยคุมโปรเจก นั้น แฟนเราดูอยูา แฟนเราบอกว่า เรามีอิทธิพลกับนายมากกกว่าเค้า เราบอกว่าไม่ใช่ เราแค่รู้จักมานานเท่านั้นเอง แฟนเราคิดวนๆอยู่ ตรงนั้นว่าเค้าทำผิด ทำให้เดือดร้อน เขียนผิด ทำให้เสียชื่อ ล. สำหรับเรา เขียนแบบ เขียนยังไงก็ผิด เขียนให้ฉลาด ซิ ยากกว่า แฟนเรามั่วแต่คิดแบบนี้ กลับมาที่ห้อง ห้องไห้ เราไม่เคยเห็นเค้าร้องไห้ยาวนานขนาดนี้ เกือบ 5 ชม เราปลอบอยู่2-3 ชม เราพูดจนเราเหนื่อย เราพูดจนเราเอาไอแพดมาตั้งข้างๆ ร้องจนเค้าอ้วก ร้องจนนอนไม่ได้ ร้องจนปวดหัว  เราไม่รู้จะบอกยังไงว่า ทำยังงี้เพื่ออะไร รู้ว่าคิดเยอะ แล้วเป็นแบบนี้ แล้วจะคิดทำไม แต่เราบอกเค้าไม่ได้ เราเอาความคิดตัวเอง ยัดลงไปในสมองเค้าไมได้ สำหรับเรา ก็แค่ทนฟังหน่อย แก้แบบเดี๋ยวก็เสร็จ ถ้าทำเต็มที่ ถูกต้องตามกระบวนการแลัวก็ดีแล้ว น้อกนั้นเราคอนโทรลไม่ได้ เวลาเปลี่ยน ใจคนก้อเปลี่ยน

เมื่อคืน

เราว่าจะดีขึ้นแล้วเชียว เค้ามาทำงานกับเาาเจอหน้ากันทุกวันแต่ว่า พอวันเสาร์ อาทิตย์ แยกย้ายกลับบ้าน คุยโทรศัพท์กัน เราบอกว่าจะรอนแล้วตอนนั้น ตี2 เค้างอนเราอีกแล้วเค้านอนไม่หลับเหมือนเดิมอ่ะ พอเราจะนอนก็งอนเราอ่ะ เฮ้อ สรุปว่ายังไงน้าาาาาา

2-3วันก่อน

ทะเลาะเหมือนเดิม ใหญ่โตด้วย เราก็หงุดหงิดมากอยู่แล้วเจอแบบนี้อีก เรื่องมีอยู่ว่า เราออกไปหาหอทุกวันตอนพักเที่ยง ร้อนเหนื่อย เมื่อย มากกกกกกกก เราเริ่มมีความรู้สึกน้อยใจเพราะเราต้องการคนคู่คิด เหมือนตอนที่อยู่เมลเบิ้น เราก็หาบ้านคนเดียว หาจนเราหงุดหงิดเหมือนกัน ตอนนี้ก็เหมือนกัน เราถามอะไรแฟนเรา ก็ไม่ตอบอะไร ไม่มีความคิดเห็นทั้งๆที่เราบ อกแล้วว่าหอนี้อยู่ด้วยกัน2คน ทำไ มไม่มีความเห็นเลย ตอนนั้นเวลานั้น วันนั้นเรามีอยู2โปรเจกต์กะ1งานนอก เราฝากให้เค้าไปพิมพ์เขียวให้หน่อย แต่เค้าหาไม่ได้หาไม่มีไม่ได้แสดงว่าตัวเองหาว่ามีที่พิมพ์เขียว เราไม่รู้ว่ากำลังงอแงหรือว่าอะไร ถ้าไม่มีก็บอกมาเราจะได้หาเอง เก็บเงียบแล้วก็งอแง สุด ท้ายเราส่งให้ที่อื่นพิมพ์ให้ เราก็หงุดหงิดแล้วพยายามจะเก็บอารมณ์ อือไม่เป็นไร แล้วเค้าบอกวว่าเค้าจะออกมาข้างนอกแล้วเลยมาทำธุระให่เรา ได้ยินว่าบอกที่บ้านยังงั้น เราคิดในใจ ถ้าจะออกเพราะเบื่อก็อออกไม่ต้องมาอ้างเหตุผลเค้า ปรากฎว่า เค้าออกมาทำเลเซอร์หน้า เฮ้อ พอตอนเย็น เราบอกว่าเราก็ไ ปหาเพื่อนอีกกลุ่ม กลุ่มนั้นก็ชวนเค้าไปด้วย แต่เค้าบอกว่ายังไม่พร้แม ไม่/ปไดัมั้ย ระดับความหงุดหงิดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เราถามว่าพร้อมเมื่อไร เราไม่ชอบที่เค้าเป็นแบบนี้ ทำใจสบายๆ ใจเย็นไม่ต้องคิดอะไร แล้วก็ออกมาจากหลุมที่ตัวเองขุดได้แล้ว เราทะเลาะกันยาวมากกกกกกกกก เค้าบอกอีกว่า พูดเหมือนไม่อยากให้เราไปอีก เราก็ไม่ไหวแล้ว อยากจะอยู่ที่เดิมก็เชิญ ตอนนั้นปรอทแตกแล้ว ทะเลาะเกือบ ชม


เฮ้อ พรุ่งนี้ เค้าเริ่มทำงานวันแรกขอให้เป็นไปได้ด้วยดีเถิด สาธุ

รักนะ

วันที่17

วันนี้เราผิดเอง เราหงุดหงิด ที่บ้าน เราเลยทำเสียเรื่องของเรา2คน แฟนเราได้ยินเสียงเราหงุดหงิด นานๆ เค้าคงเซ็งมาสั้นๆนะวันนี้

ตี3

เมื่อคืน ตี3 แฟนเราตื่นขึ้นมา ไม่ไดเรียกว่าตื่นหรอก เรียกว่านอนไม่หลับดีกว่า โทรมาแล้วเราไม่ได้รับ แต่ได้ยิน สะดุ้งตื่นขึ้นมาเลยโทรกลับไป เค้าร้องไห้อีกแล้ว บอกว่า นอนไม่หลับทำไงดี แล้วก็ร้องไห้ บอกว่า อยากอยู่ด้วยกันเหมือนตอนที่อยู่ที่นู่น พูดประมาณนี้ ได้นอนกอดหมูแล้วนอนหลับ แต่ก็นั้นแหละ เราไมีรู้จะทำยังไง เราคิดว่า ตะก่อนเราตามใจเค้าทุกอย่าง เกือบทุกอย่าง เค้าก็ได้เกือบทุกอย่างตอนนี้ตี3จะใหัเราออกไปได้ยังไง เราก็คิดว่าหร่อตะก่อนเราสปอยเค้ามากเกินไปพอตอนนี้ไม่ได้อย่างที่เคยได้ก็ งอแง ไม่อยากจะเข้าใจ หรือเข้าใจแต่ ความเครียดมันเข้ามาแล้วเลยทำอะไรไม่ไดั เค้าบอกว่า เดี๋ยวแบตจะหมด ทำไง ที่ช้าตอยู่อีกบ้านนึง เราก็บอกว่าค่อยไปเอาตอนตื่นก็ได้ จริงๆ เค้ามีความคิดแบบแปลกขึ้นเรื่อยๆ ถ้าคนคิดว่าแบตจะหมด ก็ต้องเตรียมขึ้นมา เป็นยังงี้อยู่บ่อยๆ ไม่ใชีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว เราเลยบอกเค้าว่า อือ รู้แล้วโทรมาแล้ว ค่อยๆนอนเดียวก็หลับนะ ใจเย็นๆ จนตอนนี้ บ่าย3อีกวัน เค้ายังไม่เปิดมือถือเลย เราไม่รู้ทำไงจริงๆ

ประมาณ15วันจากที่กลับจาก เมลเบิร์น

เขียนบน รถไฟฟ้า

เรื่องเป็นเรื่องของแฟนเราในความคิดของเรา

เราเขียนบล็อคขึ้นมา ตั้งใจจะเขียนทุกวัน ดูพัฒนาการไปเรื่อยๆแล้วย้อนกลับมาอ่าน เราจะเขียนกลับไปกลับมาถึงสาเหตุ อาจจะงงเล็กน้อยแต่เราไม่อยากจะคิดถึงอดีตว่าอะไรยังไง อีกแล้ว เราจะเขียนแบบถ้าแต่ละวันที่เราเขียน จะค่อยๆบอกถึงสาเหตุเรื่อยๆนะ

แฟนเราเป็นอะไรไม่รู้ เครียดตลอดเวลา กังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงตลอดเวลา อยู่สามารถร้องไห้ ตลอดเวลา นอนไม่หลับ บางคนคิดว่า ซึมเศร้ารึป่าว เราเองก็ตอบไม่ได้ เราไม่ใช่หมอ แต่ก็รับได้ถ้าใครจะบอกว่ามันคือซึมเศร้า แต่ที่แน่ๆ เครียดตลอดเวลา คิดเรื่องอะไรก็ไม่รูัตลอดเวลา ทำให้ชีวิตไม่สามารถดำเนินไปได้ซะที

เราไม่รู้จะทำยังไง ปวดใจ ปวดตับ ปวดหัว ปวดทุกอย่าง แต่เราบอกกับตัวเองว่า ยังไงก็ไม่ทิ้งเค้าแน่นอน

--------

เรื่องเมื่อคืนนี้ แฟนเราบอกว่าอยากนอนกอด อยากให้เรากลับไปบ้านด้วยกัน แต่เราไปไม่ได้เพราะต้องกลับไปง้ออาอี๊ก่อน พอเราพูดว่า เรากลับไปด้วยไม่ได้ เราก็ปลอบเค้าดีๆ แต่คำพูดเค้าที่ออกมามันเหมือนจะไม่เข้าใจเราเลย ทำใจไม่ได้ รับไม่ได้กับคำตอบของเรา เราเริ่มขึ้นเสียงขึ้นเรื่อยๆ เพราะเราบอกเค้าไปไม่รู้กี่ครั้งแล้วว่าเพราะอะไร แต่เหมือนไม่เข้าใจ ร้องไห้ งอแงพยายามจะให้เรากลับให้ได้ ซึ่งก็เหมือนเดิมๆ เราทะเลาะกันบนรถ เราบอกเค้าว่า เมื่อ7ปีที่แล้ว เรา2คน นั่งรถคันนี้เหมือนเดิม อยู่บนถนน เส้นนี้เหมือนเดิม แต่เราไม่ได้ทะเลาะกันขนาดนี้ เธอไม่เคยเอะ อะก็ร้องไห้ขนาดนี้ เค้าก็ อึ้ง ไป เราบอกว่า ไปคิดดูดีๆว่าจะทำยังไง อยากมีชีวิตแบบนี้เหรอ มันต้องค่อยๆปรับความคิด ไม่เอาความเอาแต่ใจมาทำให้เป็นแบบนี้

วันนี้เค้ามาที่ บ. เพื่อสมัครงรน เจอเราก็พูดด้วยกันดีๆ เราก็ดีด้วยนะ ไม่ใช่เราจะลวร้าย แปลงร่างตลอดเวลา ตั้งแต่เรากลับมาเมืองไทย เรากับเค้าทะเลาะกันทุกวัน ไม่เว้นเลย

จบก่อน

รอวันต่อไป